Na świecie są osoby, które mają poważny problem ze wzrokiem i potrzebują całodobowej opieki, jednak jest mało opiekunów, którzy mogliby poświęcić tyle czasu osobie niewidomej. Dlatego są psy przewodnicy, które poddawane są treningowi, dzięki któremu przystosowują się do pomocy osobie z problemami ze wzrokiem.
Psy te szkolone są od bardzo wczesnego wieku. Jako szczeniaki trafiają do rodzin zastępczych, tam przyzwyczajają się do życia w mieście. Przyszły przewodnik nie może bać się tramwajów, samochodów, odgłosu karetki, czy tłumu ludzi dookoła. Po upływie pół roku jest on poddawany wstępnemu testowi, by upewnić się, czy nadaje się do roli przewodnika. Następnie przechodzi decydujący test i zostaje skierowany na właściwe szkolenie, które trwa 8 miesięcy.
Wstępne testy polegają na sprawdzeniu, czy pies potrafi zachować się w obcym otoczeniu. Osoba szkoląca zawozi przyszłego przewodnika w bardzo ruchliwe i publiczne miejsce, aby sprawdzić, czy jest on pewny siebie, nie ogląda się za innymi psami oraz czy nie jest agresywny wobec ludzi i innych zwierząt. Instruktor zwraca uwagę na to, czy zwierzę nie boi się nietypowo ubranych ludzi, np. policjanta lub zakonnicy.
Wyszkolony przewodnik potrafi prowadzić osobę niewidomą środkiem chodnika i skręcać w odpowiednim momencie. Zawsze zatrzymuje się przy schodach lub krawężniku, dzięki temu właściciel dowiaduje się, że znajduje się przed nim przeszkoda, którą należy pokonać. W zaawansowanej części szkolenia uczy się psa odnajdywania drzwi, wejść, ławek, przejść dla pieszych. Najczęstszą rasą sprawdzającą sie w roli przewodników są labradory, jest też trochę golden retrieverów i owczarków niemieckich. Zaletą tych pierwszych jest też to, że potrafią dobrze znieść częste zmiany opiekunów. Jako przewodnicy pst pracują maksymalnie 6 lat, po dwóch latach szkolenia i czasem spędzonym z niewidomym, czyli kiedy mają 8 lat przechodzą, na "emeryturę", gdyż szybko się starzeją. 10-letni psiak jest już staruszkiem, który zasługuje na odpoczynek, ponieważ taka praca jak przy osobie niewidomej jest ciężka.
Jak widać zawodowy pies przewodnik odgrywa istotną rolę w życiu chorego człowieka. Są jego pomocnikiem, a także najlepszym przyjacielem.
Angelika Łukowska, 2e, Gimnazjum nr 3 w Olsztynie
Komentarze (0) pokaż wszystkie komentarze w serwisie
Dodaj komentarz Odśwież
Dodawaj komentarze jako zarejestrowany użytkownik - zaloguj się lub wejdź przez