Cmentarz jakich wiele ... i jak każdy jedyny.

Orzechowo położone jest na krańcach południowej Warmii. Kościół z początku XX-wieku, budynki starej plebanii i leśniczówka - to wszystko co pozostało po 14 gospodarstwach.
Kiedy sprowadziłem się w 2000 r. do Plusek, położonych niedaleko Orzechowa wiedziałem tylko tyle, że w 1946 roku mój dziadek był pierwszym po wojnie leśniczym leśnictwa Kurki. Zastanawiałem się gdzie jest moje miejsce na ziemi. Wszystko zmieniło się kilka lat temu kiedy po ponad 60 latach odnalazłem groby swoich bliskich na tutejszym cmentarzu. Groby pierworodnych synów Stanisława i Antoniny Różańskich, urodzonych w 1948 roku. Dane im było żyć jeden dzień. Wtedy wiedziałem już jedno: nie muszę już więcej szukać. Od tamtej pory staram się zachować wszystko co usłyszę od byłych mieszkańców Orzechowa i ich sąsiadów. Ocalić pamięć, to także dbać o miejsca ich pochówku, dbać o groby wszystkich parafian. Kiedy jesteśmy na cmentarzu razem z innymi i razem kosimy trawę, wycinamy krzewy, za każdym razem kolana same się uginają ... do modlitwy za nich i za nas. Dbamy o to miejsce bo i dla nas samych to będzie kiedyś dom.
W imieniu ks. Andrzeja Wiśniewskiego, całej wspólnoty parafialnej, zapraszam do Orzechowa w najbliższą sobotę 25 października. Spotykamy się o godzinie 10:00. Chcemy uporządkować najstarszą część cmentarza. Potrzebujemy pomocy, przyda się każda para rąk.
Zabierzcie kosy spalinowe, grabie, łopaty etc. 1-go listopada chcemy zapalić znicz na każdym, nawet najbardziej zapomnianym grobie.

Pozdrawiam i do zobaczenia,

Piotr